Սեղմել Esc փակելու համար:
1954 ԹՎԱԿԱՆԻ ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 19-ԻՆ ՓԱՐԻԶՈՒ...
Քարտային տվյալներ

Տեսակ
Գործում է
Ընդունող մարմին
Ընդունման ամսաթիվ
Համար

Ստորագրման ամսաթիվ
ՈՒժի մեջ մտնելու ամսաթիվ
ՈՒժը կորցնելու ամսաթիվ
Ընդունման վայր
Սկզբնաղբյուր

Ժամանակագրական տարբերակ Փոփոխություն կատարող ակտ

Որոնում:
Բովանդակություն

Հղում իրավական ակտի ընտրված դրույթին X
irtek_logo
 

1954 ԹՎԱԿԱՆԻ ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 19-ԻՆ ՓԱՐԻԶՈՒՄ ՍՏՈՐԱԳՐՎԱԾ ...

 

 

020.0036.280197

 

ՀԱՆՈՒՆ ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ

 

ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐԱԿԱՆ ԴԱՏԱՐԱՆԻ ՈՐՈՇՈՒՄԸ

 

i

1954 ԹՎԱԿԱՆԻ ԴԵԿՏԵՄԲԵՐԻ 19-ԻՆ ՓԱՐԻԶՈՒՄ ՍՏՈՐԱԳՐՎԱԾ ԵՎՐՈՊԱԿԱՆ ՄՇԱԿՈՒԹԱՅԻՆ ԿՈՆՎԵՆՑԻԱՅՈՒՄ ԱՄՐԱԳՐՎԱԾ ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ` ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅԱՆ ՍԱՀՄԱՆԱԴՐՈՒԹՅԱՆԸ ՀԱՄԱՊԱՏԱՍԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑԸ ՈՐՈՇԵԼՈՒ ՎԵՐԱԲԵՐՅԱԼ ԳՈՐԾՈՎ

 

Քաղ. Երևան 28 հունվարի 1997 թ.

 

Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը, նախագահությամբ` սահմանադրական դատարանի նախագահ Գ. Հարությունյանի, կազմով` սահմանադրական դատարանի նախագահի տեղակալ Վ. Ստեփանյանի, սահմանադրական դատարանի անդամներ Ա. Գյուլումյանի, Հ. Խաչատրյանի, Վ. Հովհաննիսյանի, Հ. Նազարյանի, Վ. Պողոսյանի, Վ. Սահակյանի, Մ. Սևյանի,

մասնակցությամբ` դիմող կողմի ներկայացուցիչ` Հայաստանի Հանրապետության մշակույթի, երիտասարդության և սպորտի նախարարի տեղակալ Ս. Լուսիկյանի,

դատարանում քննարկման համար հիմք ընդունելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետը, 101 հոդվածի 1 կետը, ինչպես նաև «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 5 հոդվածի 2 կետը.

դռնբաց նիստում քննեց 1954 թվականի դեկտեմբերի 19-ին Փարիզում ստորագրված «Եվրոպական մշակութային կոնվենցիայում ամրագրված պարտավորությունների` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը որոշելու վերաբերյալ» գործը:

Գործի քննության առիթ է հանդիսացել Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի դիմումը սահմանադրական դատարան` Եվրոպական մշակութային կոնվենցիայում ամրագրված պարտավորությունների` Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցը քննության առնելու և որոշում ընդունելու մասին:

Լսելով սույն գործով զեկուցող` Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանի անդամ Հ. Խաչատրյանի հաղորդումը, Հայաստանի Հանրապետության Նախագահի ներկայացուցիչ Ս. Լուսիկյանի բացատրությունները, հետազոտելով կոնվենցիայի նորմերի բովանդակությունը, դիմումին կից ներկայացված տեղեկանքները և գործում առկա մյուս փաստաթղթերը, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՊԱՐԶԵՑ.

 

Եվրոպական մշակութային կոնվենցիան ստորագրվել է 1954 թվականի դեկտեմբերի 19-ին` Փարիզում, Եվրոպայի խորհրդի անդամ պետությունների կառավարությունների կողմից:

Կոնվենցիայի նպատակն է եվրոպական մշակույթի պահպանմանն ու զարգացմանն ուղղված ընդհանուր քաղաքականության մշակումը, եվրոպական մշակութային ժառանգության հարստացումը, մշակութային արժեքների տեղաշարժի, փոխանակման ազատության ապահովումը և այլն:

Կոնվենցիան պարտավորեցնում է յուրաքանչյուր Պայմանավորվող կողմի ձեռնարկել միջոցներ Եվրոպայի ընդհանուր մշակութային ժառանգության մեջ իր ազգային ավանդը ներդնելու, իր քաղաքացիների կողմից մյուս Պայմանավորվող պետությունների լեզուների, պատմության և քաղաքակրթության ուսումնասիրումը կազմակերպելու ուղղությամբ:

Կոնվենցիան նախատեսում է եվրոպական նշանակություն ունեցող մշակութային գործունեությանն աջակցելուն ուղղված համաձայնեցված գործելակերպի ստեղծման համար Պայմանավորվող կողմերի` միմյանց հետ խորհրդակցելու անհրաժեշտությունը:

Կոնվենցիան բովանդակում է դրույթներ անձանց և մշակութային արժեքների տեղաշարժը դյուրացնելու, ինչպես նաև Պայմանավորվող կողմերի հսկողության տակ գտնվող` Եվրոպայի ընդհանուր մշակութային ժառանգության մասերի պահպանումը և դրանց հաղորդակցվելու պատշաճ հնարավորությունն ապահովելու վերաբերյալ:

Միևնույն ժամանակ կոնվենցիան Պայմանավորվող կողմերից յուրաքանչյուրի համար պայմաններ է նախատեսում երկկողմանի հարաբերություններ հաստատելու, ինչպես նաև ազգային օրենսդրության պահանջները լրիվ ծավալով կիրառելու համար:

Ելնելով գործի քննության արդյունքներից և ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 100 հոդվածի 2 կետով, 102 հոդվածով, «Սահմանադրական դատարանի մասին» Հայաստանի Հանրապետության օրենքի 67 և 68 հոդվածներով, Հայաստանի Հանրապետության սահմանադրական դատարանը ՈՐՈՇԵՑ.

 

i

1. Եվրոպական մշակութային կոնվենցիայում (19 դեկտեմբերի 1954 թվական) ամրագրված պարտավորությունները համապատասխանում են Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրությանը:

2. Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 102 հոդվածի համաձայն սույն որոշումը վերջնական է, վերանայման ենթակա չէ, ուժի մեջ է մտնում հրապարակման պահից:

 

28 հունվարի 1997թ.

ՍԴՈ - 36

 

 

pin
ՀՀ Սահմանադրական դատարան
28.01.1997
N ՍԴՈ-36
Որոշում